در گفتگوی پیش رو آقای شاداب عسگری، نویسنده و پژوهشگر حوزه بهائیت ، با نگاهی تاریخی و اسنادی به بررسی ابعادی تازه و ناگفته از این فرقه پرداخته و نکاتی جالب و قابل تأمل از ترفندهای بهائیان برای مظلوم‌نمایی و نیز نفوذ به حوزه‌های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و... بیان کرده اند.

نفوذ عمیق و گسترده و ایفای نقش هدایتگری جریان مسیحیت انجیلی یاصهیونیستی در عمق لایه‌های سیاست راهبردی امریکا، موضوعی است آشکار که در دوران مسندنشینی حزب جمهوری‌خواه و به‌ویژه چهره‌های افراطی چون «جرج دبلیو بوش» و «دونالد ترامپ» در دوران متأخر، بیشتر رخ می‌نماید؛ امری که نمود آن را در توسعه جنگ‌های ملی‌گرایانه مذهبی در نقاط مختلف جهان، به‌ویژه جنوب غربی آسیا می‌توان نظاره‌گر بود.

ماهیت بنیادین تشکیلات بهائیت رسیدن به «قدرت» در ابعاد تامه آن اعم از سرزمین واحد مردم واحد ساختار واحد و قانون اساسی واحد است. و این نوشتار میکوشد مبتنی بر اسناد بهائیت و متکی بر سخنان سران بهائی اهداف اصلی بهائیت را از پس فعالیت های خود یعنی از «جامعه سازی تا رویای حکومت» به بحث بنشیند.

«قدرت»، «حاکمیت» و «نفوذ» از مفاهیم کلیدی در تشکیلات بهائی است و بخش عمده‌ای از اسناد و دستورالعمل‌های آن حول این محور شکل گرفته است. بسیاری از وظایف و تکالیف اعضای این فرقه در راستای ایجاد بستر برای تحقق این اهداف تعریف می‌شود. هرچند قدرت‌طلبی در جریان‌های فرقه‌ای مشترک است، در بهائیت عمق و نمودی ویژه دارد و با ماهیت و غایت آن پیوند خورده است. با توجه به اهمیت این موضوع و نمونه‌های متعدد اقدامات بهائیت در این زمینه، گفت‌وگوی پیش رو با حجت‌الاسلام و المسلمین علیرضا روزبهانی، پژوهشگر و کارشناس حوزه فرق و ادیان، اختصاص یافته است تا تحلیلی جامع و نکات مهم درباره قدرت‌طلبی در بهائیت ارائه شود.

یکی از مقوله های حائز اهمیت در جریانهای فرقه ای به خصوص فرقه های سازمان تشکیلات بنیان طمع ورزی برای کسب «قدرت» در تمامی ابعاد مراتب و معانی آن است و در این میان «سیاست» به عنوان یکی از وجوه و روزنه های حصول و اعمال قدرت در کانون توجه و اهتمام جریانهای مزبور قرار دارد «بهائیت»به عنوان فرقه ای تمام تشکیلاتی بارزترین نمونه و مصداق این امر است که بررسی طرحها برنامه های مدون و فرامین مرکزیت آن از محوریت این طمع ورزی و قدرت طلبی در اهداف غایی آن حکایت دارد.

پس از انتشار خبری مبنی بر به‌رسمت‌شناسی کشتار ارامنه از سوی نخست‌وزیر رژیم‌صهیونیستی، «آرام شاه‌نظریان»، سردبیر روزنامه ارمنی «آلیک» در کشورمان، با اختصاص سرمقاله شماره 155 این روزنامه به این موضوع، ذیل مطلبی با عنوان «بی‌اخلاقی، عامل کشتار»، مواضع انتقادی خود را -به عنوان یکی از کنشگران اجتماعی مسیحیان ارمنی کشورمان- نسبت به این مقوله ابراز کرده، به واکاوی ابعاد و اضلاع نهان این رویکرد نسبتاً غیرمنتظره رژیم‌صهیونیستی -در شرایط حساس کنونی- پرداخته‌است که ترجمه اختصاصی آن در ادامه تقدیم مخاطبان محترم می‌شود.